"Günebakanlar dahi güne bakmaz oldu.

Güneş geldi mi yaktı, gitti mi dondurdu.

Toprağa su diye verdiğimiz tuz oldu kavurdu.

Rüzgar bu sonsuz bozkırda tozumuzu savurdu.

Soluk alamadık mahsülün bereketini bulamadık.

Göçerdik köylü kalamadık.

Köylüydük şehirli olamadık.

Bize ne oldu oğul?”

Bize ne olduğu sorusunu her ağzın kendi kavlince sorar olduğu günümüzde Cemal Gülas, yukardaki dizeleri söyleyen yaşlı bir yörüğün izinde Taşeli platosunda...

Yerköprü şelalesinin esintisinde mırıldanan doğa, Cemal’e tüm gelen ve gidenlerin öyküsünü anlatıyor.

Cemal Gülas, Bulutların Ülkesi’inde “Taşeli Platosu”nda zamanız bir mekanda yaşamanın büyüsüne kapılmaya davet ediyor...