Hayat her zaman bekleneni vermez insana. Umutlarla çıkılan yol, düş kırıklıklarını getirir peşi sıra. Ama durmak, hüsrana uğrayıp beklemek yersizdir. Aksine devam etmek, daha da sarılmak gerekir hayata, anın getirdiği mutluluğu yaşamak, geleceğe gülümseyerek bakmak gerekir. Onlar, ömürlerinin ilk demlerinde karşılarına çıkan talihsizliklerine yenilmeyip, yollarına devam edenler… Onlar, küçük yaşta şeker hastası olan ama umutlarını kaybetmeden yaşama sımsıkı sarılanlar… Şeker çocuklar, İznik Diyabet Kampı’nda buluşuyor. Bir yanda diyabet tedavisi konusunda eğitilerek kendi kendilerine yetecek hale getiriliyor çocuklar, bir yandan da eğlendirilerek keyifli vakit geçirmeleri sağlanıyor. Önce İznik Gölü’nün eşsiz güzelliğinde güne merhaba diyorlar. Her sabah hastalıkları ile baş etmenin gereklerini öğreniyor daha sonra oyunlar oynayıp, şarkılar söyleyerek, filmler izleyerek günü tamamlıyorlar. Ve gülen gözlerini hayattan hiç mi hiç esirgemiyorlar.