Verkin Menoyan… 1921 doğumlu bir “Merametçi” yani Balık Ağı Tamircisi… Kınalı Ada’da yaşıyor… Kırışık yüzü ve yorgun parmaklarına rağmen hayata halen gülümsüyor…

Sabahları erkenden kalkıp çocukluğunun, gençliğinin geçtiği sokaklarda dolaşıyor… Anılarını tazeliyor.

“Gençken iskelede sandalyelere çivi çakıp balık ağı örerdik… Genç kız olarak utanırdım tabii, herkesin arasında, yüzümü kapatırdım…” diyor.

Kahve fincanlarının dibindeki telvelerin kurutulup yeniden pişirildiği günleri hiç unutmamış... Kazandığı Manda Gözü 25likleri biriktirdiği kutuyu anlatırken gözleri ışıldıyor…

88 yaşındaki bu aydınlık yürek ve pırıl pırıl bir bellek Yönetmen Kemal Sevimli’nin belgeselinde İZ’de ekrana geliyor.

 “Gençlik bir kuşudu uçurdum, tutamadım. İhtiyarlık kalın hırka mezata götürdüm, satamadım.” Verkin Hanım’ın eski günlerinden söz ederken kullandığı bir deyim…

Bugüne kadar İstanbul konulu pek çok film yapan yönetmen, filmlerinde İstanbul’daki farklı kültürlere ait renkleri anlatıyor. Bu belgeselde ise eski Kınalı Ada’yı anlatıyor bize… Hayata, deniz kirliliğine, çarpık yapılaşmaya, yoksulluklara ve kadının önemine ilişkin anlatılanlar, Kınalı Ada fonunda seyirciye iletiliyor.

Bambaşka bir yaşam öyküsü Gençlik Bir Kuşudu Uçurdum İZ’de…