UTMB; İtalya, Fransa ve İsviçre topraklarından geçen, 90 ile 300 kilometre arasında 4 farklı parkurdan oluşan bir dağ maratonu organizasyonu. Her bir parkurun kendi içerisinde farklı mesafeleri, çıkılıp inilen eğimleri ve süreleri var. Sporcular sürekli değişen rakımla, oksijen yoksunluğuyla, su kaybıyla, ısı değişimleriyle, yorgunlukla ve “zihinleriyle” mücadele ediyor.

Caner Odabaşoğlu, Emre Tok, Bakiye Duran, Faruk Kar ve Fırat Kara, TDS (Les Traces des Ducs de Savoie) parkuruna mücadele ediyor. 5 sporcunun önemli doğa sporları tecrübeleri var. Yarışma öncesinde aylarca antrenman yapıyorlar. Zihinsel hazırlık en az fiziksel antrenman kadar önemli. 110 kilometrelik bu yarışta toplam 7100 metrelik eğim inilip çıkılıyor. Yarışma 31 saat içinde sona eriyor. Böylesine zorlayıcı ve uzun bir parkurda çok fit, güçlü ve hazırlıklı sporcuların yarışı bıraktığına şahit olunabiliyor. Kaslardaki enerjinin düştüğü noktada irade ve zihin devreye girerek sporcuya doğru kararı aldırması gerekiyor. Sakatlanacak durumda değilse devam etmeli. Ama risk varsa hemen bırakmalı!

Yarışmaya katılanların çoğunun amacı derece yapmaktan öte, yarışmayı bitirebilmek. Yarışmanın ödülü ilk 3 sırayı alanlara vermek üzere yerel sanatçıların ürettiği el yapımı kupalar. Bu noktada sorgulanması gereken, “neden burada oldukları”… Sporcular bu soruya farklı yanıtlar veriyor. Kendilerini ve çevrelerini keşfetmek için gelenler, doğada koşunca daha özgür hissettiklerini söyleyenler, limitlerini görmek isteyenler, kariyerlerine bir parkur daha eklemek arzusunda olanlar var. Hatta soruya yanıt veremeyenler bile… Sonuçta 1200 yarışmacı, aynı yoldan giderek farklı amaçlarına ulaşacak. Her biri farklı düşlerine aynı patikayı takip ederek varmaya çalışacak.